Życie bez celów jest jak żeglowanie bez steru po oceanie. Ryzyko jest takie, że dopóki nie wiemy dokąd zmierzamy, możemy przypadkiem trafić tam, gdzie zupełnie byśmy nie chcieli być.

Cele to marzenia z wyznaczoną datą realizacji. Od tych słów zaczyna się książka Michaela Serwy, jednego z najdroższych trenerów rozwoju osobistego w UK, Polaka. Książka ta trafiła tydzień temu w moje ręce i znalazłam w niej ciekawą metodę wyznaczania i realizacji celów, którą chcę się z wami podzielić.

Metoda jest bardzo prosta. Wypróbowałam ją na sobie i bardzo pomogła mi sprecyzować moje aktualne cele i marzenia do realizacji (te bliższe i te odleglejsze). Magiczną barierę, na której kończy się życiowa beztroska, czyli umowną trzydziestkę, przekroczyłam już jakiś czas temu a ostatnio bardzo dobitnie dopadło mnie poczucie, że najwyższy czas zastanowić się nad tym jak chcę żeby wyglądało moje życie.

Gdzieś w zakamarkach pamięci miałam pytanie, które często padało na rozmowach o pracę: Jak wyobrażasz sobie siebie za 10 lat… Zastanawiałam się nad tym jak chcę żeby wyglądało moje życie za dziesięć, dwadzieścia czy trzydzieści lat… Jednak czułam, że taka metoda to za mało.

Potrzebowałam czegoś bardziej „kompleksowego”, pełnego, konkretnego. Wykorzystując metodę Michała z łatwością stworzyłam długą listę rzeczy, które od długiego czasu miałam na końcu języka, ale nie potrafiłam (nie miałam okazji) ich (wszystkich naraz) wysłowić. Obejmuje ona różne obszary życia, moje marzenia i pragnienia. Sprecyzowanie ich i spisanie ich wszystkich pozwoliło mi wyklarować to na czym naprawdę mi zależy.

Metoda składa się z czterech etapów: Co? Do kiedy? Dlaczego? W jaki sposób?

Po pierwsze: zrób listę marzeń

Najpierw zadaj sobie pytanie o to jakie są twoje marzenia. Weź do ręki kartkę i zacznij je spisywać. Jedno po drugim. Możesz podzielić listę na różne obszary życia, albo spisywać wszystkie cele, marzenia, pragnienia, po kolei w kolejności w jakiej przychodzą ci do głowy. Zacznij od wypisania minimum dziesięciu. Nie powinno to zająć więcej niż dziesięć minut. Jeśli myślisz, że nie masz aż tylu celów, zaufaj mi – lepiej od razu przygotuj dużą kartkę, bo w trakcie pisania pojawią się następne i następne. Wypisz swoje cele długoterminowe i krótkoterminowe. Rzeczy, które możesz zrobić jutro i te, których realizacja może zająć lata.

Po drugie: wyznacz celom termin realizacji

Obok każdego z marzeń zapisz datę realizacji. Wyznacz konkretną datę, dzień, albo miesiąc, do którego chcesz dany cel osiągnąć, albo jakiś przedział czasu. Może to być tydzień, albo na przykład grudzień 2017.

Po trzecie: zapytaj się dlaczego

Zadaj sobie pytanie, dlaczego chcesz tego czego chcesz. Dlaczego osiągnięcie danego celu jest dla ciebie ważne. Zapisz minimum trzy powody obok każdego z celów. To istotne, bo jeśli nie rozumiesz dlaczego robisz to co robisz, będzie ci niezwykle trudno zachować konsekwencję. Dobre powody będą cię stale motywować. To tak jakby połączyć się z źródłem pozytywnej energii w twoim umyśle.

Upewnij się, że cele wypisane na kartce są naprawdę twoimi celami.

Po czwarte: sprecyzuj sposób realizacji

Obok każdego z celów wypisz jakie działania powinny zostać podjęte, by dany cel zrealizować. Czym więcej sposobów i działań sprecyzujesz i spiszesz, tym lepiej. Określ jak dużo czasu powinieneś poświęcać w ciągu dnia/tygodnia na osiągnięcie danego celu. Zapisz to, wymyśl swój system, plan działań.

Sukces jest efektem kilku określonych czynności, wykonywanych codziennie.

Ten etap mocno związany jest z umiejętnością zarządzania czasem. U mnie sprawdza się planowanie celów w systemie: dziennym (cele do osiągnięcia każdego dnia), tygodniowym, miesięcznym, kwartalnym i rocznym.

Uczcij każdy ważniejszy sukces

Za każdym razem, gdy osiągniesz wyznaczony cel – uczcij to. Nawet w jakiś naprawdę symboliczny sposób. Tak długo jak nie świętujesz rzucenia picia, lampką szampana, wszystko jest w porządku.

Zaglądaj regularnie do swojej listy celów. Przeglądaj ją często, weryfikuj, aktualizuj. Wykreślaj cele już osiągnięte. Dodawaj nowe. Upewnij się, że lista jest zawsze pełna.

Ucisz swojego wewnętrznego (i zewnętrznych) krytyków.

Upewnij się również, że przynajmniej cztery cele na twojej liście są naprawdę duże. Jeśli twoje cele cię nie przerażają, to znaczy, że są za małe.

Z nocnego łażenia po górach. Pedraforca, Pireneje. 7 sierpnia 2016, 4:00 rano.