Marzyłeś kiedyś o tym, by zamieszkać na małej tropikalnej wyspie? Może gdzieś w parku narodowym z bujną tropikalną roślinnością, pięknymi plażami z białym piaskiem, ale tak żeby nie było za dużo turystów, ale było pyszne jedzenie i był dobry dostęp do Internetu? To pewnie myślałeś o Koh Phayam!

Koh Phayam to mała tajlandzka wyspa położona na Morzu Adamańskim oficjalnie wchodząca w skład lokalnego parku narodowego. Usłyszałam o niej po raz pierwszy jeszcze w samolocie do Tajlandii. Dziewczyna, obok której siedziałam, powiedziała mi, że wybiera się na spokojną wyspę, gdzie będzie pracować nad książką, i że to miejsce znajduje się poza zasięgiem masowej turystyki i niczym nie przypomina typowo turystycznej Koh Lanty czy Koh Phi Phi. Od razu brzmiało to dla mnie jak zaproszenie!

Już chwilę po tym gdy wysiadłam z łodzi motorowej i postawiłam stopy na wyspie zaskoczył mnie… spokój – żadnych narzucających się taksówkarzy w przystani ani natrętnych nagabywaczy do hosteli czy restauracji. W pobliżu tylko kilka sklepów, kilkanaście restauracji, żadnej głośnej muzyki, było cicho i przyjemnie, choć był już wieczór. Wyspa od razu wydała mi się przyjazna.

Nie miałam rezerwacji ale w przewodniku przeczytałam, że warto sprawdzić bungalowy Sabai Sabai położone na plaży na południe od przystani, którą większość osób omija. Okazało się, że to przytulne miejsce położone jest przy pustej plaży – jak dla mnie w sam raz. A że mieli dostępny tylko dwupiętrowy bungalow z prywatnym wejściem na plażę, z dwoma łóżkami i łazienką, tarasem, hamakiem i leżakami, to dostałam go w cenie 500 bath za noc. (około 60 zł). Padłam z wrażenia, gdy zobaczyłam taras na górze. To jedno z najpiękniejszych miejsc w jakich mieszkałam. Sam domek był idealny – śliczny, czysty, klimatyczny i miał skrzypiącą podłogę.

Wschód słońca na “moim tarasie”

Pomyślałam sobie, że szkoda tylko, że w tym pięknym miejscu będę spędzać czas sama. Ale to był piątek 13-tego i jak zwykle potwierdziło się, że to mój szczęśliwy dzień – jeszcze tego samego dnia skontaktowała się ze mną Marta, znajoma mojej znajomej, która na Koh Phayam mieszka od miesiąca i po chwili rozmowy byłyśmy umówione na zwiedzanie wyspy następnego dnia.

Obudziłam się przed 7:00 i z mojego łóżka na górnym piętrze oglądałam wschód słońca.

Powiedzcie mi, czy może być lepiej? 

Śniadanie na “moim tarasie”. Marta w podróż zabrała ze sobą gitarę a ja blender.

O 9:00 pojawiła się Marta. Zjadłyśmy śniadanie na „moim tarasie” i ruszyłyśmy oglądać wyspę. Szybko dowiedziałam się, dlaczego z tego miejsca tak trudno wyjechać. Wyspa jest urocza, zielona, pełna roślin i kwiatów i chyba ma wszystko czego potrzeba do szczęścia i do tego we właściwych proporcjach.

Po wyspie można poruszać się tylko skuterami. Większość dróg jest betonowa.

Zjeździłyśmy wyspę wzdłuż i w szerz. Pojechałyśmy na położoną na północy zieloną i kameralną Monkey Beach ze śliczną plażą i turkusową wodą. 

Poranek na Monkey Beach, Koh Phayam

Potem na Buffalo Beach, dużą plażę w kształcie półksiężyca położoną na północnym-zachodzie wyspy. Dopiero wtedy uświadomiłam sobie, że roślinność na wyspie jest naprawdę imponująca. Są tu nie tylko palmy, ale wiele drzew liściastych, w tym wiele drzew orzecha nerkowca, są też drzewa iglaste przypominające polskie sosny a kąpiąc się w łagodnych wodach Buffalo Bay można patrzeć na kołyszące się na wodzie łodzie na tle porośniętych lasem wzgórz. To zrobiło na mnie ogromne wrażenie. I oczywiście prawie pusta plaża, piękny kolor wody, czysty piasek i bujające się plażowe huśtawki.

Buffalo Beach

Zaraz po plażowaniu pojechałyśmy napić się świeżego, zimnego kokosa. Był pyszny i dojrzały, najbardziej „kokosowy” jakiego kiedykolwiek piłam. Zjadłyśmy lunch a na zachód słońca wybrałyśmy się na Long Beach, najdłuższą, bo prawie 3-kilometrową plażę na Koh Phayam. Tutaj turystów jest trochę więcej, ale nie wyobrażajcie sobie zbyt wiele, nawet w szycie sezonu jest tu przestronnie i luźno. Na plaży można wypożyczyć deski surfingowe, bo długie i łagodne fale a jednocześnie długa płycizna z piaszczystym dnem, to idealne warunki do nauki surfingu. Poza tym na wyspie jest dość dobre nurkowanie i snorkling, choć na lepsze miejsca trzeba popłynąć łódką. Fajnym pomysłem jest zrobienie sobie wycieczki na okoliczne wyspy wchodzące w skład parku narodowego.

Long Beach, Koh Phayam

Jest tu chyba wszystko czego potrzeba mi szczęścia i jednocześnie niewiele więcej. Można pracować tu dosłownie z tarasu domku na plaży, podziwiać przyrodę, chodzić na piękne plaże, jeść różnorodne i pyszne jedzenie, surfować lub nurkować a wieczorem wybrać się a koncert, który każdego dnia odbywa się w innym barze, więc trudno tu o FOMO. No i niesamowicie przyjaźni ludzie! Wyjście do każdej restauracji czy sklepu jest przyjemnością, bo wszędzie czeka na ciebie uśmiech.

Już drugiego dnia zdecydowałam się, że zostaję na wyspie dłużej niż planowałam. I choć już teraz muszę odliczać dni do wyjazdu, to jestem pewna, że zacznę tęsknić za tym miejscem od razu jak wsiądę na prom.

PS. Jeśli szukasz informacji praktycznych na temat Koh Phayam, to zajrzyj później, pojawią się one w następnym poście.